අද උදේ පොඩි වැඩකට ඉස්කෝලෙට ගියා. ඉස්කෝලේ පිට්ටනිය ගාව මං පොඩි වෙලාවක් රැඳුනා. ඒ වෙලාවේ තමයි මං පහළින් අමුණලා තියන ෆොටෝ එක ගත්තේ. මතකය අවුරුදු 20ක් විතර ආපස්සට ගියා.
වෙනදා උදේ 8 ට ඉස්කෝලේ පටන් ගන්න කාලේ. උදේ 7.00 වෙද්දි ඉස්කෝලෙට දුවන්නේ වෙන මොහොකටවත් නෙවෙයි, බෝල ගහන්න. පොත් බෑග් එක පිටින්ම යන්නේ පිට්ටනියට. ගිහින් ගහක බෑග් එක එල්ලලා කරන්නේ 7.55 වෙනකන්ම බෝල් ගහන එක. පරණ කැඩුණු ඩෙස්ක් එකකින් ගලවගත්ත ලෑල්ලක් තමයි අපේ බැට් එක, ජීවිතේට හොඳ බැට් එකකින් ගහන්නේ නෑ. ඔය ෆොටෝ එකේ ඉන්න දරුවත් එහෙම ලෑල්ලකින් තමයි ගහන්නේ. ලෑලි කෑල්ලයි, ටෙනිස් බෝලෙයි, පරණ ඇන්ද නවපු පුටුවයි. ඔය ටික තිබුණා නම් වෙන මොකුත් ඕනේ නෑ.
ඔය පොඩි පිට්ටනියේ දිග අතට ඒ දවස් වල සෙට් 5ක් විතර බෝල් ගහනවා පිළිවෙලකට. අවුරුදු 20ක් ගිහිල්ලත් ඒ දේවල් වල ලොකු වෙනසක් නෑ කියලා අදත් දැක්කා. 9 පන්තියේ ක්රිකට් ගහපු අපේ සෙට් එක රණවීර, ධනුල, ජයවර්ධන, එරන්ද, සුරංග, කසුන් මධුශංක, දිනූශ්, නලිඳු, කසුන් චින්තක. මුන් සමහරක් දැන් කොහේ ඉන්නවද කියලා දන්නෙවත් නෑ.
සමහර මතක එක්ක පොඩි කාලෙම ඉන්න තිබුණා නම් හොඳයි කියලා හිතෙනවා…